یکی از اتفاقات خوب در دولت سیزدهم که می‌تواند پایه‌گذار توسعۀ منطقه‌ای به عنوان زیربنای توسعۀ پایدار و همه‌جانبه باشد، فعال کردن ظرفیت‌های استان‌های مرزی برای ارتباط اقتصادی و تجاری با مناطق مرزی کشورهای همسایه است. موضوعی که می‌تواند در توسعۀ مناطق مرزی به لحاظ اقتصادی و رونق اشتغال و اقتصاد این مناطق و در نهایت ماندگاری مسئولیت‌پذیرانۀ جمعیت نقش بسزایی داشته باشد. یکی از ظرفیت‌های مغفول کشور در این بخش، استان خراسان جنوبی است.

خوشبختانه با سیاست‌های جدید و بهینه کردن عملکرد و کارکرد چهار بازارچه مرزی، گمرک رسمی ماهیرود و منطقه ویژه اقتصادی، ارتباط تجاری خراسان جنوبی با پاکستان بیش از ۸۰ درصد افزایش داشته است که البته این موضوع بیانگر دو نکته است.

اول اینکه پتانسیل بالایی در این حوزه هم در استان و هم در بازار هدف وجود دارد و دوم اینکه با بهبود زیرساخت‌ها و افزایش تولیدات و محصولات می‌توان سهم بزرگتری از این بازار را به دست آورد به ویژه اینکه قرابت فرهنگی بالایی نیز بین دو منطقه وجود دارد.

محمد کوهگرد؛ مدیرکل گمرکات خراسان جنوبی در همین رابطه، با اشاره به رشد چشمگیر صادرات به پاکستان هم به لحاظ وزنی و هم ارزشی، گفته بود: «بیش از ۵۳ هزار و ۱۳۶ تن کالاهای تولیدی خراسان جنوبی به ارزش ۱۲ میلیون و ۸۱۲ هزار و ۴۳ دلار در هشت ماه امسال به کشور پاکستان صادر شده‌ که شامل اقلامی از جمله کاشی و سرامیک، شمش چدن، هیدروکربن سبک و سیمان بوده‌ است.»

در این بین شاید بتوان ادعا کرد یکی از بزرگترین ضعف‌ها و نیازها، برپایی نمایشگاه دائمی و فصلی از فرصت‌های سرمایه‌‎گذاری و تجاری است. موضوعی که قطعاً سبب جذب سرمایه‌گذار خارجی خواهد شد و با توجه به ظرفیت‌های معدنی بی‌نظیر خراسان جنوبی از یک طرف و نیاز بازار پاکستان به محصولات نهایی از طرف دیگر، حجم مبادلات را افزایش خواهد داد به ویژه اینکه به دلیل نزدیکی خط تولید به بازار هدف و ایمن بودن مسیر ترانزیتی، هزینه‌های جانبی به حدی کم است که خود قیمت یک مزیت رقابتی بزرگ در این بازار است.

علاوه بر آن، دولت باید در این روند، دست استاندار را به عنوان مقام عالی استان باز بگذارد تا بتواند همۀ ظرفیت‌های به ویژه بخش خصوصی (حتی در ترانزیت) را در این بخش فعال و آشکار کند.

منبع: روزگارما